Krucjaty a Bizanjum

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Bez kategorii
Opublikowano: piątek, 04, listopad 2016 07:42
Super User
Odsłony: 388

 

Bizancjum

 

Po śmierci Tybalda III, hrabiego Szampanii, dowództwo nad krucjatą przeszło na Bonifacego, markiza Montferratu. Wraz z innymi przywódcami zataił on przed resztą armii fakt ekskomuniki Wenecjan, uważając że na wieść o tym z pewnością by się rozpadła. Bonifacy był przyjacielem Filipa Szwabskiego. Obaj, Bonifacy i Filip, byli spokrewnieni z bizantyńską rodziną panująca. Tymczasem brat żony Filipa, Ireny Angeliny, Aleksy Angelos, syn zdetronizowanego w roku 1195 i oślepionego cesarza Izaaka II, przybył do Europy szukać pomocy i nawiązał kontakt z krzyżowcami. Aleksy obiecywał zjednoczenie prawosławia z katolicyzmem, zapłatę za pomoc w odzyskaniu należnego mu tronu 200 000 srebrnych marek i dołączenie do krucjaty z 10 tysiącami wojska[127]. Innocenty wiedział o planach skierowania krucjaty do Konstantynopola, i zakazał ataku na miasto, lecz papieski list dotarł do Zadaru po wypłynięciu floty.

Aleksy III nie przygotował obrony miasta, dlatego kiedy wenecka flota wpłynęła na wody Konstantynopola 24 czerwca 1203, spotkała się z niewielkim oporem. Latem 1203 Aleksy III uciekł i Aleksy Angelos został korowany jako Aleksy IV wraz ze swoim ślepym ojcem Izaakiem. Innocenty zganił przywódców krucjaty i rozkazał im niezwłocznie udać się do Ziemi Świętej

Saladyn

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Bez kategorii
Opublikowano: piątek, 04, listopad 2016 07:41
Super User
Odsłony: 304

Saladyn                         http://biografia24.pl/saladyn

 

Saladyn, Al-Malik an-Nasir Salah ad-Dunja wa-ad-Din Abu al-Muzaffar Jusuf ibn Ajjub ibn Szazi Al-Kurdi[1] w skrócie Salah ad-Din al-Ajjubi (ur. 1137 lub 1138 w Tikricie w Mezopotamii, zm. 4 marca 1193 w Damaszku) – wódz i polityk muzułmański pochodzenia kurdyjskiego, sułtan Egiptu, władca imperium rozciągającego się od Sudanu po Syrię, od Jemenu przez Półwysep Arabski, północny Irak do wschodniej Turcji (Diyarbakır), uważany za założyciela dynastii Ajjubidów.

 

 

Dziecięce Krucjaty

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Bez kategorii
Opublikowano: piątek, 04, listopad 2016 07:39
Super User
Odsłony: 307

Krucjata dziecięca – łączna nazwa nadana dwóm wyprawom krzyżowym, które miały miejsce w roku 1212. Ich uczestnikami były głównie dzieci francuskie i niemieckie, które, zgodnie z planem organizatorów, przez samą czystość serca miały oswobodzić Ziemię Świętą z rąk muzułmanów. Wyprawy te zakończyły się klęską: żadna z nich nie dotarła do Ziemi Świętej, a ich uczestnicy w większości zginęli lub stali się niewolnikami.

 

 

 

Przebieg krucjaty

Pod koniec czerwca 1212 roku, w wyznaczonym przez niego terminie, gromady dzieci zebrały się w Vendôme, skąd miała wyruszyć krucjata. Było ich około trzydziestu tysięcy (niektóre współczesne źródła mówią, że pół miliona). Niektórzy obozowali na okolicznych polach, gdyż miasto nie mogło ich pomieścić. Ich średnia wieku – 12 lat. Dzieci przybyły z różnych regionów Francji. Większość z nich stanowili chłopcy z rodzin chłopskich, trafiali się też z rodów rycerskich. Niektórzy uciekli z domu, inni wyruszali z błogosławieństwem rodziców. Oprócz chłopców stawiła się też grupa dziewczynek i pewna liczba młodych księży oraz dorosłych pielgrzymów. Stefan przyjął za godło krucjaty Oriflamme – bojowe godło królów francuskich.

 

 

Przebieg krucjaty

Pod koniec czerwca 1212 roku, w wyznaczonym przez niego terminie, gromady dzieci zebrały się w Vendôme, skąd miała wyruszyć krucjata. Było ich około trzydziestu tysięcy (niektóre współczesne źródła mówią, że pół miliona). Niektórzy obozowali na okolicznych polach, gdyż miasto nie mogło ich pomieścić. Ich średnia wieku – 12 lat. Dzieci przybyły z różnych regionów Francji. Większość z nich stanowili chłopcy z rodzin chłopskich, trafiali się też z rodów rycerskich. Niektórzy uciekli z domu, inni wyruszali z błogosławieństwem rodziców. Oprócz chłopców stawiła się też grupa dziewczynek i pewna liczba młodych księży oraz dorosłych pielgrzymów. Stefan przyjął za godło krucjaty Oriflamme – bojowe godło królów francuskich.

 

 

Przyczyny

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Bez kategorii
Opublikowano: piątek, 04, listopad 2016 07:39
Super User
Odsłony: 361

 

Cele, przyczyny wypraw krzyżowych:

  1. Rycerstwo pragnęło zdobycia łupów i nowych ziem dla siebie co wiązało się z kryzysem systemu feudalnego w Europie.
  2. Widmo utworzenia sprawiedliwego państwa skłaniała chłopów do udziału w krucjatach
  3. rywalizacja o prymat w handlu morskim miedzy państwami włoskimi a państwami wschodu
  4. Rodziny uczestników wypraw chronione były przez państwo a sami ich uczestnicy mogli liczyć na odpusty ze strony Kościoła.

(http://dorzeczy.pl/_i/thumb/640_0_r/6/8563f502835401b79f9353db67fa39a6.jpg)

Zakony

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Bez kategorii
Opublikowano: piątek, 04, listopad 2016 07:37
Super User
Odsłony: 293

 

ZAKONY RYCERSKIE – pierwotnie w Kościele katolickim zakon, w skład którego wchodzili zakonnicy (duchowni) oraz bracia-rycerze, czyli rycerze, którzy nie przyjmując święceń, godzili się żyć jak zakonnicy (składali śluby czystości i ubóstwa). Ich głównym zadaniem była nie tylko modlitwa czy kontemplacja, lecz również walka w obronie wiary i ideałów przyjętych w regule zakonnej. Pierwsze zakony rycerskie powstawały na fali krucjat (w Królestwie Jerozolimskim) i pielgrzymek do Ziemi Świętej w XI i XII w

Zakony powstałe w wniku krucjat

 

Joannici

 Zakon Rycerzy Jerozolimskiego Szpitala św. Jana Chrzciciela

Ordo Militia Sancti Johannis Baptistae Hospitalis Hierosolimitani

 

Krzyzacy

Zakon Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie Ordo fratrum domus Sanctae Mariae Theutonicorum  Hierosolimitanum

 

 

Templariusze

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona

Fratres Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomoni

 

 

(link do wsyztkich zdjęć https://pl.wikipedia.org/wiki/Zakon_rycerski)

Więcej artykułów…

  1. Baldwin IV
  2. Państwa Krucjat
  3. Oblężenie Jerozolimy 1099r.
  4. Synod w Clermnot